Er komt een dag dat je kind voor het eerst thuiskomt met huiswerk. En wat doe je dan? Laat je je kind aan de keukentafel plaatsnemen zodat hij of zij direct kan beginnen met het maken van dat huiswerk? Heb je van te voren al een bureau in zijn of haar slaapkamer gezet? Met een bureaustoel kind erbij? Alle pennen, potloden en gummen netjes in lades? Ga je je kind laten “zwemmen” of ga je je kind vanaf dag 1 direct onder streng toezicht plaatsen? Ik kan je het antwoord niet geven op deze vragen, je moet dit zelf uitvinden. Zelf goed kijken waar je kind het meest gelukkig van wordt. En toch goede resultaten weet te behalen.
Huiswerk op de basisschool is al de moeite
Vroeger kregen we soms eens een rijtje woorden mee naar huis om te oefenen voor het dictee. Of je moest thuis de verschillende tafels gaan leren. In sommige gevallen kwam er ook wat topografie bij kijken, maar meer was het echt niet. Later, op de middelbare school, wisten we dus echt niet wat ons overkwam. Tegenwoordig is dat gelukkig beter geregeld. De kinderen van nu krijgen al op de basisschool flink wat huiswerk mee. Dat is direct een goede voorbereiding voor de middelbare school.
Huiswerk op de middelbare school kost veel tijd
Als ouders kun je nu via Magister precies in de gaten houden welk huiswerk je kind moet doen. Voor welke vakken er geleerd moet worden en welke projecten moeten worden afgerond. En dat is geen kattenpis kan ik je melden. Maar wat doe je? Ga je als ouders iedere opdracht en ieder cijfer controleren? Of geef je je kind de vrijheid om dezelfde fouten te maken die jij zelf ook hebt gemaakt? Op die manier ben je een soort gezinsmanager. Maar het belangrijkst is dat je een weg weet te vinden die voor je kind en voor jou werkt.
Huiswerk op de Universiteit
Of je kind nu na de middelbare school naar het MBO, het HBO of de Universiteit gaat, huiswerk blijft onvermijdelijk. Tegen die tijd is je kind als het goed is wel in staat om zelf te plannen en goede afspraken te maken. Jij hoeft je daar niet meer mee te bemoeien. Al kan ik me voorstellen dat je het loslaten erg lastig vindt. Op een gegeven moment gaat je kind op kamers en dan ben je het overzicht volledig kwijt. Geen fijn vooruitzicht? Of juist wel?